H παιδιατρική εργοθεραπεία ως επιστήμη ασχολείται με παιδιά που παρουσιάζουν αδυναμία σε κάποιο τομέα ανάπτυξης (αισθητικοαντιληπτικό, κινητικό, κοινωνικό, ή γνωστικό) ή δυσκολεύονται στις καθημερινές δραστηριότητες. Ο εργοθεραπευτής αξιολογεί τις ικανότητες και τις αδυναμίες του παιδιού και σχεδιάζει ένα θεραπευτικό πρόγραμμα προσαρμοσμένο στις ανάγκες του παιδιού. Στόχος του είναι να αναπτύξει τις απαραίτητες δεξιότητες στα παιδιά μέσω παιχνιδιού! Συγκεκριμένα ένα παιδί χρειάζεται εργοθεραπεία όταν:
- Δυσκολεύεται ν' ακολουθήσει προφορικές οδηγίες
- Δυσκολεύεται να ντυθεί, να βάλει τα παπούτσια του
- Δεν μπορεί να φάει μόνο του
- Δυσκολεύεται να αυτοεξυπηρετηθεί στη χρήση τουαλέτας
- Έχει μειωμένο μυϊκό τόνο
- Είναι πολύ ήσυχο, παθητικό και αποτραβηγμένο
- Δεν παίζει με παιχνίδια που αντιστοιχούν στην ηλικία του
- Σπάει συχνά τα παιχνίδια
- Είναι αδέξιο, πέφτει εύκολα κάτω και δεν υπολογίζει σωστά τη θέση του σώματός του στο χώρο (χτυπάει εύκολα)
- Είναι υπερκινητικό – δεν μπορεί να ησυχάσει
- Δεν μπορεί να συγκεντρωθεί
- Κάνει συνέχεια ζημιές και είναι ανυπάκουο
- Δυσκολεύεται και δεν του αρέσει να χοροπηδάει, να κάνει κούνια, ή να ανεβαίνει σε ψηλά αντικείμενα
- Είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο σε οσμές, γεύσεις, θορύβους, αγγίγματα
- Δυσκολεύεται να ζωγραφίσει μέσα σε περίγραμμα
- Δυσκολεύεται να κάνει πάζλ, να κόψει με το ψαλίδι
- Αντιστρέφει γράμματα ή αριθμούς
- Δυσκολεύεται να διακρίνει ή να αναπαράγει γράμματα
- Κουράζεται εύκολα κατά τη σχολική του εργασία
- Έχει μειωμένη αυτοπεποίθηση
